Hafta sonunda Anadolu halk oyuncularinin destek gunune katildim. Bu halk grup 32 sene evvel bizim evin bodrum katinda kuruldu. Bende kurucularindan bir tanesiyim. O zamanlar Kanada da Turk toplumu oldukca kucuktu. Bu halk grubu bizlere guzel bir eglence, kulturumuzu yasatma ve birbirimizle tanisma ve dayanisma sebebi oldu. Her hafta sonu calismak icin bulusurduk. Anneler borek, corek yapip getirir. Bizler calisirken onlar sohbet ederlerdi. Kostumlerimiz yoktu. Alacak paramizda. Ilk kostumler anneler tarafindan dikildi. Sonra paralar toplandi ve Turkiyeden getirildi. Amacimiz yabancilara Turkiyemizi tanitmakti. 1982 yilinda katildigimiz ilk uluslar arasi yarismada 2. oldugumuz zaman ne sevinmistik. Kolay mi her sene kazanan Ukranya veya Italyan gruplarini yenmistik!. Cogunlukda olduklarindan sahneye ordu gibi kalabalik ciktiklari gibi rengarek kostumleri ve canli muzikleri vardi. Resmen goz kamastirirlardi. Ilk defa bir baska ulke Turkiye almisti odulu onlarin elinden. Radyo reportajlarini falan hic kacirmadan tadini cikartmistik o sene.
O zamanlari hatirlarsaniz Ermeni sorunu buyuktu. Elcilerimizi vuruyorlardi yurt disinda. Bizleri vurmasalarda her acik hava gosterilerimizde veya alisveris merkezlerinde yaptigimiz gosterilerde mutlaka sorun olurlardi. Domates veya yumurta attiklarinda erkek oyuncular (bazen kiz oyunculada) dayanamaz onlari kovalardi. O aralarda babamlar ilk Turk camisini kurdular. Tabii ibadet, cenaze gibi cok onemli seyler icin toplumumuz icin onemli bir eksik idi. Cami yine buyuk dayanisma ile kuruldu. Para yardimi yapamayan emegini verdi. Diyanet bakanligina bas vuruldu ve camiye hoca bile getirildi. Simdi bu cami bu canla basla ugrasip yapanlar tarafindan neden kullanilmaz oldu ne siz sorun, ne ben soyliyeyim.
Ben evlendikden sonra hem is, hem ev yetisemedim ve toplumdan ayrildim. Bayramdan bayrama veya partilere ancak gidebiliyordum. Kardesim folklore uzun zaman devam etti benden sonra. Kizlarim da biraz katildilar ama tabii simdi onlar da buyudu ve kendi hayatlari var. Her ne kadar klup devam ediyor olsa da bugun, ilk baslatan grup bayagi azalmis durumda. Bazi arkadaslarimiz vefat etti, bazilari tasindi ama burada olanlarla arkadaslik, dostluklar esler ve cocuklar da katilmis olarak ailece halen devam ediyor. O eski gunleri dusununce hey gidi gunler demeden edemiyor insan. Turk toplumumuz simdi cook buyuk. Simdi katildigim toplantilarda tanidik yuz zor buluyorum. Ayni dayanisma, iyi niyet de azalmis gibi. Kimbilir belki bana oyle geliyordur uzun zamandir uzak kaldigim icin. Asagidaki resimler o eski gunlerden hatira. Bakalim bu resimlerde beni bulabilecekmisiniz.
Canım onca gayret, emek, çalış çabala sonunda birinci olarak emeğinizin karşılığını almışsınız ya, çok sevindim ama sorma dediğin halde soracağım caminin neden kullanılmaz hale geldiğini çok merak ettim. Aklıma bir tek sebep geliyor: AKP ve Fethullah tarikatının iç yüzünü öğrenen insanlar dinden soğumuş olabilirler ya da Hristiyan olmaya karar verdiler...:)))şaka bir yana bu dediğim Türkiye'de gerçekleşmek üzere....dindarız, mağduruz diye diye başa gelenlerin yaptıkları iftiralar, yolsuzluklar, (tüm o yabancılara yok pahasına peşkes çekilen satılan kurumlar, Deniz Fenerleri ihaleler sınavlarda yapılan yolsuzluklar, her kuruma bilgisiz ama tarikat mensuplarının atanması, ordu mensuplarına savaş açmaları teröristleri kollamaları vs. sayesinde Türkler ateist olacak bu gidişle camiye giden kalmayacak...
ReplyDeletebeyaz giysili beyaz saçlı adamın sağındaki misin?..
sevgilerimle...
Şule ne güzel anılar:) Tebrik ederim seni... Onca zorluğa rağmen kuruluş aşamasında aralarında bulunman. Dayanışmanın eskisi kadar olmadığını söylüyorsun ama varlıklarını sürdürmeleri bile yeter. Aralarındaki yeni nesile, geleneklerin taşınabilmesi açısından çok faydalı. Sevgiyle kal.
ReplyDeleteMujdecigim, Camiye gidilmeme konusu tahmin ettigin gibi buraya atanan hocalarin yobazlik yapmalari, sacma sapan vaizleri, tarikat yonelim ve yontemleri insanlari camiden soguttu. Bildigim kadari ile kimse hristiyan olmadi :(( ama camiden de elini ayagini (en onemlisi destegini) cekti. Ama ne oldu, olan cocuklarimiza oldu. Bir cami kulturunu alamadilar ve dini evde ogrenmek zorunda kaldilar. Basarili olundu mu simdilik mechul. Daha aydin hocalar atanmis olsa idi bence cok daha degisik olurdu. Aralarinda aydin hocalar olmadi mi? Oldu. Onlar toplumu bir araya getirmeyi bildiler, sevildiler ama biliyorsunuz yurt disi gorev birkac sene sonra bitiyor. Uzatmaya calisilsa da olmadi. Neyse bu meseleler cok uzun.
ReplyDeleteBravo, beni bulmussun. Sevgiler.
Nilguncugum, haklisin aslinda. 32 seneden sonra halen devam ediyor olmasi buyuk basari. Baslatan grupdan 2 arkadasin bu konuda katkisi cok buyuk. Onlar halen baskan ve yardimcisi pozisyonundalar. Ikisi de resimde var. Biri yerde oturan biyikli arkadas, digeri de benim arkamdaki. Kanadanin diger kulturlere onem veriyor olmasi bizim icin cok buyuk sans. Tesekkurler yorumuna. Sevgiler.
ReplyDeletehmmm,o gülen kız sensin ,değil mi?Güzel anılar ,çoğu .
ReplyDeleteMazescigim, gulen kiz derken resime baktiginda soldakini kastediyorsun galiba. Bilemedin :-) Simdi fark ettim Mujde de ayni kizi tahmin etmis. Ona bildin demistim ama o resimdeki kisinin sagi demis. Ben resime bakarken sag kastedmistim. Alttaki resimde daha netim. Tesekkurler canim.
ReplyDeleteMerhabalar,
ReplyDeleteHer ziyaret ettiğim bloğun yorumlarını okumadan yorum yazarım. Neden mi? Okuduğum yorumların etkisinde kalmamak için.
Halk oyunları ekibi fotoğraflarının birinci karesinde sizi teşhis ettim ama ikinci fotoğraf karesinde ilk bakışta teşhis edemedim. Biraz daha dikkatlice baksam belki bulurdum, ama onu da bir başkasına bırakmayı yeğledim. Şimdi Yoruma girmeden yorumcu sayısını gördüm, galiba 6 kişi yorum yapmış. Bu yorumların içinden mutlaka sizi fotoğrafta teşhis edenler de olmuştur. Ama ben dediğim gibi o yorumları okumadan bu yorumu yazıyorum. Ayaktaki beyaz spor kıyafetli kır saçlı(elleri ön tarafta kenetli) beyefendinin solundaki bayan sizsiniz.
Bu çalışmalarınızdan dolayı sizi tebrik ederim, kutlarım. Ben de halk oyunları ekibi çalıştırdım, ekibin müzisyeniydim. Hem bağlama, hem de kabak kemane icra ederdim. Blog sayfama gelince arama kutusuna "folklor" yazın karşınıza hemen çıkar.
Gelelim caminiz ile ilgili açıklamanıza "ne siz sorun, ne de ben söyleyim" deyip kestirmişiniz. Şimdi ben gerçekten merak ettim. Açıklamak zorunda değilsiniz. Ama bir mahzuru yoksa lütfen diyeceğim.
Selam ve dualarımla.
Merhabalar,
ReplyDeleteYorumumu gönderdikten sonra diğer yorumlara yazdığınız cevaplara baktım ve neden camiye gidilmediğini anladım. Ben imam değilim ama, keşke o caminin imamı ben olsaydım. Cenab-ı Hakk'ın makamına ulaşmak o kadar zor değil ki, ne torpil ister ne de aracı... O zaten bize, bizim şah damarımızdan daha yakın. Hangi tarikat, hangi cemiyet, hangi mezhep bizi Allah'a yaklaştırır ki? O zaten her zaman bizimle. O'nun bizden istediği İslam'ı gereği gibi yaşayan ve yaşatan mü'min bir kul olmak. O'nun bize ihtiyacı yok, bizim ona ve insanlar olarak birbirimize ihtiyacımız var. Rabb'imiz insanlığı zulüm ve kargaşa bataklığından kurtarıp adaleti, dengeyi, güvenliği ve mutluluğu sağlamak için İslam dinini göndermiş. Şimdi bir konu daha var ki, bu çok önemli bir konu. İslam dini, papazların tekelindeki Hıristiyan dini gibi değil. Cami ve mescidler için imam ya da hoca görevlendirilmesi yapılamaz. Her namaz vaktinde, namaz kılmak için toplanan cemaatın içinden bu işin ehli olan bir zat geçer ve namazı kıldırır. Dini konularda öğüt ve nasihat verilmek suretiyle toplumu aydınlatmak için de yine bu konuda kendini yetiştirmiş ilim ve irfan sahibi biri geçer vaaz eder.
Bu konular çok derine doğru gider. Başınızı ağrıtmayım.
Selam ve dualarımla birlikte en Güzel'e emanet olun efendim, saygılarımla.
Ben 1986'da katildim ama sen o zaman birakmistin. Cok guzel gunlerdi gercekten...
ReplyDeletedayanışmanın başarısı diyebiliriz buna, çok büyük başarılar bunlar, tebrik ediyorum sizi...
ReplyDeleteAlttaki resimdeki en sondaki sensin galiba Şuleciğim. Aslında bende önce güleni sen sanmıştım:))
ReplyDeleteNe güzel bir amacın peşinden gitmek, çok güzel bir şey başarmışsınız.
Sevgiler canım...
Recep bey, ben sizin blogda Dr. Huseyin Atay dan olan Islam arastirmalarinizi okuyorum. Konusulan Turkce ile aydin aciklamalarini cok begeniyorum. Iste bizim camiye oyle hocalar lazimdi. Dedigim gibi oyle olanlarda oldu ama olmayanlar cogunlukda idi. Sizinde soylediginiz gibi, herkesin inanci kalbindedir ve bizim dinimizde araci olmadigi icin, camide olmasa da olur ama herkese kucak acan bir camimizin olmasi daha iyi olurdu bence. Neyse, bu konular cok ciddi ve derin. Yorumunuz icin cok tesekkurler.
ReplyDeleteArnavut cigercigim, seninle Anadolu halk oyunculari grubunda oynayamadik ama belli mi olur 50. yil donumunde falan bastonlarimizla final yapariz :-)
ReplyDeleteHayat mutfakda guzel, cok tesekkur ediyorum yorumuna
ReplyDeleteHeyyficigim. Ben kuyrugu cekiyordum o gun. Gogsumde Turk bayragi ile. Seksenli genclik yillarinda herkesin bir amaci vardi. Vatandan uzakda bizimki de boyle oldu. Sevgiler canim.
ReplyDeleteben tanımazdım söylemeseydin .
ReplyDeletemerhabalar halk oyunlarını çok severim yöresel kıyafetleride çkok hoşuma gidiyor :)
ReplyDeleteblogunuzu yeni buldum şöyle bir gezdim çokda güzel tarifler var :)
banada beklerim,izleyicim olarakda beklerim takipleşmek dileğiyle sevgiler...
Merhaba ugurbocegi. Hosgeldin. Bende seni izlemey aldim. Tesekkurler ziyaretin icin
ReplyDelete